โครงการของนักศึกษาในมาเลเซีย

เริ่มจากโครงสร้างไส้ตะเกียงที่ดูดซับน้ำทะเลจากด้านล่างและส่งต่อไปยังผ้าสีดำที่ติดบนแผ่นอะลูมิเนียม โครงสร้างไส้ตะเกียงได้แสดงให้เห็นพฤติกรรมการปฏิเสธเกลือที่ดีเยี่ยมโดยการละลายและคัดแยกสารปนเปื้อนเกลือออกจากน้ำทะเล เมื่อแสงแดดส่องผ่านฝาครอบโปร่งใส นี่คือที่ที่กระบวนการระเหยและการควบแน่นเกิดขึ้น แผ่นอะลูมิเนียมได้รับการออกแบบให้มีลักษณะกึ่งทรงกลมเพื่อเพิ่มพื้นที่ผิวของน้ำที่กระจายไปทั่วผ้าสีดำ และทำให้น้ำทะเลระเหยเร็วขึ้นโดยทิ้งสิ่งปนเปื้อนไว้เบื้องหลัง ด้วยการทำให้อากาศโดยรอบเย็นลงรอบๆ ฝาครอบ ไอน้ำจึงก่อตัวเป็นหยดได้อย่างง่ายดายผ่านกระบวนการควบแน่น อีกครั้ง ตามรูปแบบกึ่งทรงกลม การควบแน่นจะไหลเข้าสู่การจัดเก็บด้านล่างอย่างมีประสิทธิภาพ และสามารถดึงผ่านระบบปั๊มน้ำได้

นักศึกษามาเลเซีย อธิบายให้ฟังถึงกระบวนการออกแบบว่า มีจุดเริ่มต้นมาจากการสัมผัสกับชุมชนเผ่าเร่ร่อนที่อาศัยอยู่ตามชายฝั่งตะวันออกของซันดากันในมาเลเซีย ปัญหาหลักของพวกเขา คือ ไม่สามารถเข้าถึงน้ำดื่มที่ปลอดภัย และมีวิถีชีวิตที่ต้องอาศัยอยู่ในทะเลที่มีมลพิษมากมายซึ่งเต็มไปด้วยขยะพลาสติก 

ขั้นตอนต่อไปคือการตรวจสอบประสิทธิภาพของการใช้งานจริงและปัญหาด้านการผลิต พวกเขาหวังว่าจะได้รับเงินทุนจากผู้มีส่วนได้ส่วนเสียเพื่อจัดสรรเพื่อการวิจัยและพัฒนาเพิ่มเติม วัสดุที่เสนอทำให้เราพิจารณาข้อจำกัดในการผลิตและผลกระทบของความเสถียรในการลอยตัว นอกจากนั้น การแยกเกลือออกจากแสงอาทิตย์ยังต้องการความร่วมมือกับผู้ผลิตในการสร้างต้นแบบการทำงานเพื่อทดสอบอัตราการระเหยและปริมาณน้ำต่อวันภายใต้สภาวะที่ดีในทะเล เมื่อถึงตอนนั้น ก็พร้อมที่จะเริ่มต้นหลังจากการทดลองใช้ซ้ำที่จะเกิดขึ้น